تضمين غزل 411 خواجه حافظ شيرازي

  تقديم به منتظران حضرت بقية الله الاعظم ولي عصر (عج)

تاب و توان ز دل برد چهره ی دلربای تو

جانب گلشن ار فتد مقدم با صفـــای تو

عطــر نثار می کند رأیت گــل به پای تو

تاب بنفشه میدهد طره ی مشک سای تو

پرده ی غنچه میـدرد خنده ی دلگشای تو

ای بت با وفـای مـن قلب پریش را مســوز

مهر تو سایه ی مراست لطف عریش را مسوز

زآتش هجر خویشتن این دل ریش را مسوز

ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز

کز سر صدق میکند شب همه شب دعای تو

عشق رخت نموده خوش مست مرا چو باده خوار

گرچه ز هجر چون تو گل گشته نصیب پای خار

پیش حسود کور دل کی شودم حقیر و خوار

دولت عشق بین که چون از سر فقر و افتخار

گوشه ی تاج سلطنت می شکند گدای تو

عاشق روی پاک تو جمله که عیسوی دمند

بی تو همه ز هجر تو خون دل و همدم غمند

دیده ی و دل نه در پی جاه سکندر و جمند

خرقه ی زهد و جام می گر چه نه در خور همند

این همه نقش میـــزنم از جهت رضــای تو

شور تو کی امید دل زین سپسم رود ز سر

شوق تو در دقایق بازپسم رود ز سر

در هوس توام دمی این هوسم رود ز سر

شور و شراب عشق تو آن نفسم رود ز سر

کاین سر پر هوس شود خاک در سرای تو

آنچه رسد همی مرا مرحمت و نوال تست

حسرت جمله عاشقان از دل و جان وصال تست

این سخن ظریف در وصف رخ  و جمال تست

شاه نشین چشم من تکیه گه خیال تست

جای دعاست شاه من بی تو مباد جای تو

بر سر خویش دادمی جا هوس فرشتگان

شعله گرفته ام کنون از قبس فرشتگان

مرغ دل آمده به تنگ در قفس فرشتگان

من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان

قال و مقال عالمی می کشم از برای تو

گرچه کند رقیب من این همه عیب و زشت من

تخم وفا به باغ دل گشته ولیک کشت من

کوی تو ای صنم شده صومعه و کنشت من

عشق تو سر نوشت من خاک درت بهشت من

مهر رخت سرشت من راحت من رضای تو

شهر و دیار عشق را نام تو شهریار حُسن

با تو بود جهان همه گلشن و لاله زار حُسن

وافدت از لسان غیب نک بدهد شعار حُسن

خوش چمنیست عارضت خاصه که در بهار حُسن

حافظ خوش کلام شد مرغ سخن سرای تو

*****************************************************

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: